صبا جان
در آستانه يكمين ماه از شهادت تو و34 گرد دلاور آزادي ستان همرزمت هستيم. عزيزم, هنوز اجساد متبركتان بر زمين است وشما حتي بعد ازشهادتتان , بااجساد بي جانتان, همچنان دشمنان و قاتلانتان را به نبرد مي طلبيد و رسوا ميكنيد.
بله يك ماه گذشت كه توو آن 34 گل شكفته در دامان مقاومت سرفرازمان, درعين جواني و شادابي و سر زندگي جان را در راه آزادي نثار كرديد .
صبا جان , بدان كه با ياد ايستادگي تو وديگر شهيدان همراه و هم كاروانت , ياران بجامانده از كاروان نيز ازبذل هرگونه فدا و جانفشاني براي رساندن پيام تو چه در اشرف و چه در سرتا سر اين كره خاك , دريغ نخواهند كرد.
اين يكماه بسيار سخت و سنگين بعد ازشما, براستي كه هر لحظه اش باياد تان, پر باروپر ثمرتر از هميشه براي مردم و آزادي ايران گذشت.
بعد ازتو,همه اشرفيان و اشرف نشانان, حتي لحظه اي نگاه پر فروغ و كلام آخرت را فراموش نكرده و هرگز هم فراموش نخواهند كرد.
آري, آنجا كه باآخرين توانت كوشيدي در آخرين لحظات زندگي كوتاه و پرثمرت, پيامي خطاب به ملايان تبهكارو مالكي مزدور و ازسويي خطاب به ماو همه جامعه انساني و مردم و تاريخ ايران زمين برساني:
«ما تا آخرش ايستاديم , ازاين به بعد هم مي ايستيم » ...
بله عزيزم ما نيز در راه تو پايدار واستوار ايستاده ايم و همچون تو نيز تا به آخر اين راه پرشكوه , خواهيم ايستاد..
اي سرو ايستاده اين رسم توست كه ايستاده بميري.....ا
سمر آزاد
0 comments:
Post a Comment