Iraqi Youth in al-Anbar province protest against Maliki and Iranian regime, express support for Ashraf

In demonstrations in the Iraqi province of al-Anbar against Nouri al-Maliki and meddling of the Iranian regime in Iraq, the demonstrators were carrying signs condemning the killings at Ashraf. These protests were held by the al-Anbar Youth Association.

In front rows of the demonstration there was a sign saying: “Unity of the youth, a step towards liberating Iraq and building it.” Another sign said: “Acting Defense Minister! If in today’s Iraq there is any justice, then who is responsible for the killing at Camp Ashraf?”
..

Ireport on Villepinte gathering in support of Ashraf with maryam Rajavi

Coalition for action by Australian lawmakers from four parties: Protection of Ashraf is responsibility of UN .

In a press conference at the Federal Parliament in Canberra, a non-partisan group of Australian members of Senate and Federal Parliament from the Labor, National and Greens parties announced the solidarity of the members of the Australian Senate and Parliament with the residents of Camp Ashraf and their support for human rights in Iran.

At this press conference, Senator Scott Ladem, representing the Greens Party, Senator John Williams, representing the National Party, Senator Claire Moore, representing the Labor Party, Mr. Calvin Thompson, member of Federal Parliament from Victoria, and Mr. Larry Ferguson, member of Federal Parliament from New South Wales on behalf of the Labor Party, along with Mr. Stephen Volker representing Amnesty International and Father Rivent Bryan Midway from the Organization of Canberra’s Churches were present.
Condemning Nouri al-Maliki’s government for the crimes it has committed against residents of Ashraf since 2009, Senate and Parliament members at this conference, as well as human rights personalities in Australia called on the UN, the U.S. government and the Australian government to protect the residents of Camp Ashraf and asked for removal of restrictions imposed on Ashraf residents by the government of Nouri al-Maliki on behalf of the Iranian regime.
Senator Scott Ladem, from the Greens Party congratulated the representatives that were present at the press conference and praised the solidarity of all Australian parties in support of Ashraf; he called on the Australian government to ask the UN to take on protection of Camp Ashraf.
On behalf of the National Party, Senator John Williams said representatives of the National Party condemn violation of human rights by the Iranian regime and ask for protection of Camp Ashraf in Iraq. He said: At the Australian Senate, we will employ all our efforts to ask the UN and the U.S. government to take on protection of Camp Ashraf. This will need support of all Australian Parliament members and we will do that with cooperation of our friends who are here.
Senator Claire Moore, from the Labor Party said: What happened at Ashraf was a mistake and it is our duty to support Ashraf like many other countries of the words. We are gathered here with our colleagues to discuss this issue and like many other parliaments in the world, announce our solidarity with Ashraf.
Larry Ferguson, member and secretary of the Australian Federal Parliament said: Because of the Iranian regime’s influence in Iraq, I believe these people’s lives are in serious danger. The Iranian regime executes its opponents; it’s a regime that carries out stoning and gouging eyes. We are highly concerned about the Iranian regime’s plots in Iraq against residents of Camp Ashraf.
Calvin Thompson, member of the Federal Parliament from Victoria pointed out the letter that he wrote to Hillary Clinton after the Iraqi forces attack on residents of Ashraf city, and announced his support for the European plan for Ashraf.
The member of Australian Parliament said: The best message we can send to the Australian government today is to cooperate with the UN and the peace keeping force for protection of Camp Ashraf. I believe that Australia should support the European decision for stationing UN and peace keeping forces at Camp Ashraf.
At this conference, Mr. Stephen Volker from Australian Amnesty International pointed out his personal experience when he visited Ashraf city in 2008 and called Camp Ashraf residents heroes of the Iranian people’s freedom and leaders of democracy and human rights in Iran; he then expressed his support for the Australian Parliament’s representatives’ call for protection of Ashraf city’s residents by the UN and its support for the European plan for Ashraf.

Rivent Reverend Bryan Midway from the Organization of Canberra’s Churches was another personality who participated in this press conference. He asked the Parliament members and the Australian government, as the representatives of the free world, to support the rights of Camp Ashraf residents and the PMOI, because their most basic rights have been violated for many years and they have been subjected to violence. He asked for condemning such criminal attacks and protecting the rights and liberties of Ashraf city’s residents.

At the end of the press conference, Mr. Peter Murphy, President of the Committee of Australian Supporters of Iranian resistance issued a statement and praised the coalition for action by Australian lawmakers from four parties at this conference in support of residents of Ashraf city.

British MP fights for Ashraf : BINLEY: Obama must support Iranian democracy movement

BINLEY: Obama must support Iranian democracy movement

Start the effort by protecting Iranian exiles in Iraq

As President Obama is in London to talk hard global politics about Libya and the Arab Spring, there is little doubt that in discussions about Iraq, the fate of 3,400 Iranians based in Camp Ashraf deserves to be high on the agenda.
Those Iranians are members of the People’s Mojahedin Organization of Iran (PMOI), Iran’s largest opposition group and the greatest thorn in the side of the current Iranian regime for more than 30 years. The PMOI is famed for revealing the Iranian regime’s clandestine nuclear weapons program and also has played a key role in leading the widespread protests that continue to increase in size and ferocity in Iran’s major cities.
The group’s great success and widespread support have meant that it is the Iranian regime’s No. 1 target. Initially, the Iranian regime used nuclear negotiations to demand that the PMOI be blacklisted in the West as a precondition for Tehran’s entering negotiations. U.S., British and European Union governments of the time had decided that appeasement of Tehran was the order of the day. If this meant unjustly blacklisting the regime’s largest opposition group, then so be it. The United Kingdom and EU blacklisting has ended following historic legal battles. No legal justification remains for the ban in the United States, and widespread calls are being made for the PMOI’s blacklisting to be removed sooner rather than later.
Having been defeated in relation to the blacklisting of the PMOI, the Iranian regime has, since the outset of the 2003 invasion of Iraq, looked to crush the PMOI at Camp Ashraf. With Nouri al-Maliki in power in Iraq, the Iranian regime has found an ally willing to jump at the behest of Tehran’s rulers. Iran’s demands were partly met on April 8 when Mr. al-Maliki ordered 2,500 heavily armed troops to enter the camp, shoot at the residents, run them over with military vehicles and destroy their homes. The vicious attack left 35 residents dead and more than 350 wounded, the majority of whom had suffered direct gunshot wounds. Having killed close to 50 residents and wounded close to 1,000 to date, Mr. al-Maliki has vowed to shut the camp at all costs by the end of the year.

Mr. Obama has a clear duty to intervene to protect this group until a lasting solution can be found. He must not forget that he entered his presidency on the back of a campaign in which he vowed to support democratic movements wherever they arise. Unfortunately, during the widespread protests that followed Mahmoud Ahmadinejad’s fraudulent return to power for a second term in Iran, the president remained disturbingly silent as the democratic movement was ferociously crushed by the Iranian regime. The U.S. has a clear duty to protect Ashraf residents, to whom it guaranteed protection at the outset of the Iraqi invasion.

Mr. Obama and British Prime Minister David Cameron must issue a statement requesting that a United Nations team take control over the safety and security of the camp and guarantee the residents’ safety, preventing further violent assaults by the Iraqi military. Once U.N. protection is provided to the residents, Mr. Obama and Mr. Cameron must back an EU Parliament lead solution, which requires serious and long-term discussions among all parties to find the residents a home away from Iraq and in areas where their safety can be guaranteed by the host nation. This is a clear solution to what increasingly has become an overcomplicated issue.

The story of the residents of Camp Ashraf and their lasting future is not only about providing humanitarian assistance to a beleaguered civilian population at risk of violent assault at the hands of Iraqi and Iranian regimes. It also sends a message to the people of Iran and the region that the U.S. supports their democratic movements and will protect civilian populations from state-sanctioned military assaults against them.

Mr. Obama came to power on the back of a mantra of supporting democracy the world over; he must follow his words with action by guaranteeing the protection of the Camp Ashraf residents and finding a lasting solution to this humanitarian crisis. We should expect nothing less.

Brian Binley is a member of Parliament in the United Kingdom from the Conservative Party.

One more of my friends died of kidney failure and medical negligence of Iraqi Maliki forces

The details have come out :


Kazem Nematollahi, an Ashraf residents suffering from kidney disease, passed away due to medical siege and obstructions imposed by Ashraf Suppression Committee
Call for international action to lift medical siege

Kazem Nematollahi, 51, who was an Ashraf resident with 22 years of struggle against the Iranian regime, passed away early this morning (May 29, 2011) in Baquba hospital after 9 months of suffering from his disease. His death was due to inhumane medical siege on Ashraf and continued obstructions imposed by the Ashraf Suppression Committee and Omar Khaled, manager of the torture center named as “New Iraq hospital”.

Based on specialist physicians’ prescription on 27 September 2010, Kazem should have undergone dialysis immediately; but it was postponed under various pretexts. The first dialysis was carried out four and a half months later on February 7. According to the doctor’s prescription, Kazem should have gone to Baquba hospital for dialysis twice a week. However, on many occasions he was prevented from being sent to the hospital by the New Iraq hospital whose only function is to torture the patients and wounded in Ashraf. Such delays and hindrances caused his both kidneys stop functioning. The specialist physician in Baquba was severely outraged by the hindrances made by the New Iraq torture center and protested its manager.

Mrs. Maryam Rajavi, President-elect of the National Council of Resistance of Iran, warned on March 8 that Kazem Nematollahi’s kidneys were on the verge of dysfunction due to lack of treatment since a year ago. She reiterated that he needed urgent treatment by specialist physicians but the Iraqi committee tasked with suppression of Ashraf residents refused him.

On May 9th, Kazem’s condition became critical, yet he was denied being sent to Baquba hospital. Two days later when his condition was extremely critical, he was transferred to the CCU in the Baquba hospital. On May 19th, when the patient went to the New Iraq hospital to be sent to Baquba for the second time, Omar Khaled rejected his request while insulting him. After three days on May 22nd, being in extremely critical condition, he was transferred to CCU in the Baquba hospital. A big number of Ashraf residents volunteered to donate one of their kidneys to save Kazem; fifteen residents went to the New Iraq hospital to be transferred to the Baquba hospital to donate their kidneys, but Omar Khalid rejected them and told them to come later.
In his letter of February 1st to the representatives of the United Nations, Kazem warned: “ I am worried that they might continue these limitations and delays to the point when my both kidneys stop functioning…The lives of patients in Ashraf are of no importance to Omar Khaled, manager of New Iraq hospital that is under the command of illegal Committee affiliated to the Prime Ministry. Not only he does not provide any facilities for treating the patients, but on the contrary, every day he takes further measures to impose pressures on the patients and to molest them by obstructing their treatment.”

Earlier, Mehdi Fathi and Mohammad Reza Heydarian, two residents of Ashraf, had passed away in last December and January, after long period of suffering from their illnesses, because they had been denied free access to medical services due to hindrances caused by the Ashraf Suppression Committee.

While emphasizing that the Ashraf Suppression Committee and Nouri al-Maliki, under whose direct orders the repressive measures and Ashraf siege are imposed, are directly responsible for the death of Kazem Nematollahi, Mehdi Fathi and Mohammad Reza Heydarian, the Iranian Resistance asks for immediate international action to stop medical siege and to provide free access of Ashraf residents to medical services in order to save the lives of the wounded and patients in Ashraf.

مجاهد خلق كاظم نعمت اللهي به خاطر محاصره پزشكي و كارشكني كميته سركوب
بر اثر بيماري كليه درگذشت
فراخوان به اقدام بين المللي براي لغو محاصره پزشكي
كاظم نعمت اللهي، 51 ساله، از مجاهدان اشرف، با 22سال سابقه مجاهدت، به خاطر محاصره ضد انساني پزشكي و كارشكني مستمر كميته سركوب اشرف و عمر خالد، مدير شكنجه گاه عراق جديد، در اولين ساعات بامداد روز يكشنبه 8 خرداد ماه، پس از 9 ماه مقاومت، در بيمارستان بعقوبه در گذشت.
بر اساس تجويز پزشكان متخصص در 5مهر89 كاظم مي بايست به سرعت تحت دياليز قرار مي گرفت. اما اين عمل به بهانه هاي مختلف به تعويق افتاد و اولين دياليز چهار ماه و نيم بعد يعني در روز 18 بهمن انجام گرفت. بر اساس دستور پزشك بعد از آن نيز كاظم مي بايست هر هفته دو بار براي دياليز به بيمارستان بعقوبه مي‌رفت. اما در اين مدت بارها بيمارستان عراق جديد، كه تنها كاركردش شكنجه مجاهدان مجروح و بيمار است، از فرستادن او به بعقوبه جلوگيري مي كرد. اين تأخير و تعللها باعث از كار افتادن هر دو كليه او شد. پزشك متخصص بعقوبه از كارشكني هاي شكنجه گاه عراق جديد به شدت برآشفته بود و به مدير آن اعتراض مي‌كرد.
روز 19 ارديبهشت، وضعيت كاظم به وخامت گراييد. اما عمر خالد از اعزام او به بيمارستان بعقوبه خودداري كرد. دو روز بعد در حاليكه وضع او فوق العاده بحراني شده بود به بيمارستان بعقوبه و اتاق مراقبتهاي ويژه(CCU) منتقل شد. در روز 29 ارديبهشت، وقتي بيمار بار ديگر براي رفتن به بعقوبه، به بيمارستان عراق جديد مراجعه كرد, عمر خالد بار ديگر مانع اعزام وي شد و با اهانت او را بازگرداند و تنها سه روز بعد در اول خرداد به بخش مراقبتهاي ويژه بيمارستان بعقوبه منتقل شد. اما اين بار وضعيت كاظم فوق العاده وخيم بود. تعداد زيادي از مجاهدان اشرف داوطلب بودند براي نجات جان كاظم يك كليه خود را به او بدهند. 15تن در 5 و 6خرداد به بيمارستان عراق جديد مراجعه كردند تا براي اهداي كليه به بيمارستان بعقوبه بروند, اما عمرخالد مانع رفتن آنان شد و گفت بعدأ براي اين كار اقدام كنند. خانم مريم رجوي رييس جمهور برگزيده مقاومت ايران، روز 8 مارس هشدار داد ”كاظم نعمت‌اللهي از يك سال پيش به دليل عدم درمان، هر دو كليه‌اش در حال از كار افتادن است. نياز فوري به درمان و پزشك متخصص دارد. اما كميته سركوب مانع ايجاد مي كند”.
كاظم نعمت اللهي در 12بهمن در نامه يي به نمايندگان ملل متحد هشدار داده بود: «من نگران هستم آنقدر اين محدوديتها و تأخيرها را ادامه دهند تا هر دو كليه من از كار بيفتد...جان بيماران در اشرف براي عمر خالد مدير بيمارستان عراق جديد كه تحت امر كميته غيرقانوني وابسته به نخست وزيري كار مي‌كند هيچ اهميتي ندارد, وي نه تنها تسهيلاتي براي درمان بيماران فراهم نمي‌كند بلكه برعكس هر روز براي شدت بخشيدن به اعمال فشار بر بيماران و اذيت و آزار آنها ، در مورد درمان بيماران بيشتر كارشكني مي كند» .
قبل از اين نيز مجاهدان خلق مهدي فتحي و محمد رضا حيدريان پس از مدتها مقاومت در برابر بيماري به خاطر ممانعت از دسترسي آزادانه به خدمات پزشكي و كارشكني هاي كميته سركوب اشرف در اذرماه و دي ماه گذشته درگذشتند.
مقاومت ايران كميته سركوب اشرف و شخص مالكي كه اقدامات سركوبگرانه و محاصره اشرف، به طور مستقيم به دستور او انجام مي‌‌شود، را مسئول مرگ كاظم نعمت اللهي، مهدي فتحي و محمد رضا حيدريان مي داند و خواستار اقدام فوري بين المللي براي لغو محاصره پزشكي و دسترسي آزادانه ساكنان اشرف به خدمات درماني و نجات جان بيماران و مجروحان وخيم هستند.

L’Achrafien Kazem Nematollahi décède d’une maladie rénale en raison du blocus médical et des obstacles du comité de répression
Appel international à la levée du blocus médical d’Achraf

L’Achrafien Kazem Nematollahi, 51 ans, membre des Moudjahidine du peuple d’Iran, qui comptait 22 années de lutte contre le régime des mollahs, est décédé en raison du blocus médical inhumain et du travail de sape permanent du comité chargé de la répression d’Achraf et d’Omar Khaled, le directeur du centre de torture du « Nouvel Irak ». Il s’est éteint à l’aube du dimanche 29 mai, après neuf mois de lutte contre la maladie, à l’hôpital de Baquba.

Selon l’avis des médecins spécialistes en date du 27 septembre 2010, Kazem aurait dû être mis de toute urgence sous dialyse. Mais ce traitement a été retardé sous plusieurs prétextes et la première dialyse n’a pu intervenir que quatre mois et demi plus tard, le 7 février 2011. Sur prescription médicale, Kazem aurait dû encore par la suite être dialysé deux fois par semaine à l’hôpital de Baquba. Mais durant cette période, l’hôpital du Nouvel Irak, qui ne prodigue que de la torture aux Achrafiens blessés et malades, a empêché son départ vers Baquba. Ce retard a entrainé la perte de ses deux reins. Les spécialistes à Baquba avaient été profondément indignés par les sabotages de ce centre de torture et avaient protesté auprès de son directeur.

Le 9 mai, l’état de Kazem s’est dégradé, mais Omar Khaled ne l’a pas évacué sur l’hôpital de Baquba. Deux jours plus tard, alors qu’il était dans un état extrême, il y a été transféré en soins intensifs. Quand le 19 mai, pour se rendre à nouveau à Baquba, le malade a dû se présenter à l’hôpital du « Nouvel Irak », Omar Khaled s’est une nouvelle fois opposé à son transfert et l’a renvoyé en l’insultant. Ce n’est que trois jours après, le 22 mai, qu’il a été envoyé en soins intensifs à Baquba. Mais cette fois Kazem était à l’article de la mort. Un grand nombre d’Achrafiens étaient volontaires pour lui sauver la vie en lui donnant un rein. Quinze personnes se sont rendues à cet effet à l’hôpital du Nouvel Irak les 26 et 27 mai pour pouvoir se rendre à l’hôpital de Baquba y faire don de leur rein. Mais Omar Khaled s’y est opposé et leur a dit de revenir plus tard.

Mme Maryam Radjavi, présidente élue de la Résistance iranienne, avait averti le 8 mars : « Cela fait un an que Kazem Nematollahi, en raison du manque de soins, est en train de perdre ses deux reins. Il a un besoin urgent d’être traité par un spécialiste. Mais le comité chargé de la répression d’Achraf y fait obstacle. »

Kazem Nematollahi, le 1 février, dans une lettre au représentant de l’ONU avait lancé une mise en garde : « Il y a tellement de limites et de retards imposés que j’ai peur de perdre mes deux reins (...) La vie des malades à Achraf n’a aucune valeur pour Omar Kahled, le directeur de l’hôpital d’Achraf au service le comité illégal des services du premier ministre. Non seulement il ne fait rien pour faciliter la guérison des malades, mais au contraire pour renforcer la pression et à harceler les malades, il s’efforce chaque jour de saper leur guérison. » Auparavant également, Mehdi Fathi et Mohammad-Reza Heydarian, après un long combat contre la maladie, s’était éteints en décembre 2010 et en janvier 2011, en raison des obstacles posés à l’accès libre aux soins et au travail de sape du comité de répression.

La Résistance iranienne tient pour responsable de la mort de Kazem Namatollahi, Mehdi Fathi et Mohammad Reza Heydari le comité chargé de la répression d’Achraf et la personne de Maliki pour les mesures de répression et le blocus imposés sur ordre direct de Maliki. Elle demande une intervention urgente de la communauté internationale pour faire cesser le blocus médical et obtenir l’accès libre des Achrafiens aux soins médicaux, pour sauver la vie des blessés graves et des malades

وفاة عضو مجاهدي خلق كاظم نعمت اللهي بفشل كلوي بسبب الحصار الطبي ومعوقات لجنة القمع
دعوة لاتخاذ إجراءات دولية لإلغاء الحصار الطبي على أشرف
بعد تسعة أشهر من المقاومه توفي في الساعات الأولى من صباح الأحد 29 مايو )أيار( في مستشفى بعقوبه كاظم نعمت اللهي عضو مجاهدي خلق الذي أمضى 22 عاما في النضال، بسبب الحصار غير الإنساني، والمعوقات المستمرة للجنة قمع أشرف، ومدير مركز تعذيب العراق الجديد عمر خالد.
ووفقا لتعليمات الأطباء المختصين في 27 ايلول(سبتمبر) 2010، كان ينبغي أن تجرى لكاظم عملية غسيل للكلى على وجه السرعه، ولكن هذه الأجراء أجل بذرائع مختلفه، حيث اجرى أول غسيل للكلى بعد مروراربعة أشهر ونصف أي في 18 بهمن. وبعد ذلك وبناء على أوامر الطبيب كان ينبغى أن يتوجه كاظم إلى مستشفى بعقوبه مرتين في الأسبوع لغسيل الكلى، ولكن خلال هذه المده، كان مستشفى العراق الجديد، الذي مهمته الوحيده تعذيب المجاهدين الجرحى والمرضى، يمتنع لمرات عديده من إرساله إلى بعقوبه، وأدى هذا التأخير والمماطلة إلى توقف كليتيه الاثنتين عن العمل، وقد ابدى الطبيب المتخصص في مستشفى بعقوبه استياءه الشديد لمعوقات مركز تعذيب العراق الجديد، وعبر لمديره عن احتجاجه.
وفي 9 أيار (مايو) تدهورت حالة كاظم الصحية، لكن عمر خالد امتنع عن إرساله إلى مستشفى بعقوبه، وبعد ذلك بيومين وفي حين كانت حالته حرجة للغاية تم نقله إلى مستشفى بعقوبه وأدخل إلى غرفة العناية المركزهccu ، وفي 19 أيار (مايو) وعندما قام المريض بمراجعة مستشفى العراق الجديد للسماح له بالذهاب مرة أخرى إلى بعقوبه، رفض عمر خالد مجددا إرساله، وأعاده بصورة مهينه.
وبعد ثلاثة ايام فقط وفي 22 من أيار(مايو) تم نقله إلى قسم العناية المركزه بمستشفى بعقوبه، ولكن حالة كاظم هذه المرة كانت قد تفاقمت للغاية بحيث تطوع العديد من مجاهدي أشرف بالتبرع بإحدى كلياتهم لإنقاذ حياة كاظم، وقد قام 15 شخصا في 26 و27 من أيار(مايو) بمراجعة مستشفى العراق الجديد للسماح لهم بالذهاب إلى مستشفى بعقوبه لإهداء إحدى كلياتهم لكن عمر خالد منعهم من الذهاب وقال لهم أن يفعلوا ذلك في وقت لاحق.
وكانت السيدة مريم رجوى رئيسة الجمهورية المنتخبة من قبل المقاومة الإيرانية قد حذرت يوم الثامن من آذار الماضي بان كاظم نعمت اللهي قد يفقد الكلي له لانه حرم من العلاج منذ سنة فانه يحتاج إلى العلاج والطبيب الاخصائي بصورة عاجلة, غير ان لجنة قمع أشرف تعرقل ذلك.
وكان كاظم نعمت اللهي قد نبه في رسالة الى ممثلي الأمم المتحده في اول من شباط (فبراير) الماضي قائلا: "انني قلق جدا من أن هذه القيود والتأخير ستستمر حتى تتوقف كليتي الاثنتين .. إن حياة المرضى في أشرف لا قيمة لها بالنسبة لعمر خالد مدير مستشفى العراق الجديد الذي يعمل تحت إمرة اللجنة غير القانونية الملحقه برئاسة الوزراء فهو ليس فقط لا يقدم أي تسهيلات لعلاج المرضى بل انه على عكس ذلك يقوم يوميا بتكثيف الضغوط على المرضى لزيادة معاناتهم واضطهادهم، واعاقة تلقيهم العلاج".
وقبل هذا ايضا توفي عضوا مجاهدي خلق مهدي فتحي ومحمد رضا حيدريان في شهري كانون الاول (ديسمبر) وكانون الثاني(يناير) الماضيين بعد مقاومة طويلة للمرض بسبب منع حرية الوصول إلى الخدمات الطبية ومعوقات لجنة قمع أشرف.
إن المقاومة الإيرانية تعتبر لجنة قمع أشرف والمالكي شخصيا الذي تنفذ الإجراءات القمعية والحصار ضد أشرف بأمر مباشر منه، المسؤولين عن وفاة كاظم نعمت اللهي ومهدي فتحي ومحمد رضا حيدريان وتدعو إلى اتخاذ إجراءات دولية فورية لإلغاء الحصار الطبي وتمكين سكان أشرف من حرية الوصول إلى الخدمات العلاجية وانقاذ حياة المرضى والجرحى الذين يعانون من حالة صحية حرجه.

Over 1500 prominent Jordanians condemn attack on Ashraf .

Over 1,500 Jordanian personalities, including 15 parliamentarians, have strongly condemned the Iraqi government’s attack on Camp Ashraf in April, according to the Kuwaiti daily al-Sayassah.

Dozens of politicians and diplomats joined hundreds of jurists, judges and independent Islamic figures, academic figures and journalists to condemn the attack. They represented a wide range of political views from over 100 political parties and movements.

According to the Kuwaiti daily, in a statement, the Jordanian personalities said, “We express displeasure and condemn the attack on Ashraf using the strongest of terms. The attack dangerously violates international laws and customs and poses a clear challenge to the Fourth Geneva Convention, because the residents of Ashraf are protected persons under that convention.”

About one third of the signatories are women with a wide variety of political views in Jordan.

My perception on Ahmadinejad vs. Shrinking of power :

Once again Iran's nuclear program is making headlines. It is time for the international community to realize the truth about the Iranian regime and its nuclear activities.

This regime has no intention to abandon its nuclear arms program. Instead, it is using dialogues and meetings to stall and delay in order to buy more time. The possibility for the west to be able to talk this regime out of its nuclear ambitions is an illusion.

With the popular discontent inside and the Arab spring in progress outside, Iran is more and more in need of nuclear weapons to guarantee its own survival.

Powerful and comprehensive sanctions can delay the regime from achieving its goals while a regime change is the only long-term solution


The Incredible Shrinking Ahmadinejad

BY BARBARA SLAVIN | MAY 25, 2011
Mahmoud Ahmadinejad is now discovering what his predecessors in Islamic Iran's unique dual system of government all learned to their sorrow: You serve at the pleasure of the supreme leader, and he prefers his presidents weak.

In the aftermath of a failed attempt by Ahmadinejad to fire Iran's intelligence minister last month, Supreme Leader Ali Khamenei and his surrogates have moved against supporters of Ahmadinejad and of his controversial chief aide, Esfandiar Rahim Mashaei
Two dozen people close to the president and Mashaei have been arrested, including Abbas Amirifar, the prayer leader and head of cultural affairs in the president's office, who reportedly attempted suicide in prison last week. Meanwhile, Ahmadinejad's top vice president, Hamid Baghaei, was suspended last weekend from holding political office for four years because of unspecified "violations."

It now appears that Ahmadinejad will be forced to jettison Mashaei, a close friend of 30 years whose daughter is married to Ahmadinejad's son, if the president intends to remain in office through the end of his term in 2013. And even if he does get rid of Mashaei, Ahmadinejad will be a feeble lame duck, a pale shadow of the seemingly superconfident figure who has strutted the world stage since he was first elected in 2005.

"Everybody smells blood," said Alireza Nader, an Iran analyst at the Rand Corporation. "Ahmadinejad's fatal mistake was to challenge Khamenei head-on over the intelligence minister."

Ordered to retain the minister, Heydar Moslehi, Ahmadinejad refused to attend cabinet meetings for 11 days and sought to reaffirm his power by firing three other ministers, including the official in charge of Iran's crucial oil industry.

Increasingly, however, the president finds himself checked at every turn.

On Monday, May 23, a senior presidential advisor, Mojtaba Samareh Hashemi, announced that presidential trips to the provinces -- a favorite means for Ahmadinejad to distribute largesse, gain rural support, and make speeches covered by Iranian state media -- have been postponed for the time being.

Nor can the president escape abroad to represent Iran in Vienna next month at a major OPEC meeting. On May 20, the Guardian Council -- a powerful, clerical-run body that vets legislation and candidates for office -- declared that Ahmadinejad could not serve as caretaker head of the oil ministry and would have to name someone else. (Iran serves as president of OPEC this year and needs to keep the price of oil as high as possible to finance its budget, pegged to $81.50 a barrel.)

In a further and deeply personal blow, Fars News Agency, which is close to Iran's Revolutionary Guards, published an interview in which Ahmadinejad's son-in-law, Mehdi Khorshidi, accused the unnamed leader of a "deviant group" of daring to comment on religion even though he had no theological training. The reference was clearly to Mashaei, who has endorsed Ahmadinejad's discourse on the imminent coming of the Hidden Imam, a messiah-like figure for Shiite Muslims who is supposed to return at a time of his choosing. This embrace of folk religion infuriates clerics who claim a monopoly on religious interpretation.

Mashaei has also been criticized for saying that he has nothing against Israelis, for showing liberal attitudes toward women and Iranian expatriates, and plowing millions of dollars into a new conference center on Kish Island in the Persian Gulf. Nader says, however, that the current campaign is really directed against Ahmadinejad and that "Mashaei is just a proxy."

Ahmadinejad is hardly the first Iranian president to face challenges from the supreme leader, who has the final say on all policies under Iran's theocratic system. Reformist Mohammad Khatami, Iran's president from 1997 to 2005, endured repeated blows, including the arrest and imprisonment of his close aide and interior minister, Abdollah Nouri, and of other top supporters, including a mayor of Tehran, Gholamhossein Karbaschi.

The latest developments, however, are striking in view of the fact that Khamenei so strongly backed Ahmadinejad after the disputed 2009 election, going so far as to call the president's reelection a "divine assessment."

Since then, the regime has weathered unprecedented opposition protests and surmounted another major challenge by phasing out costly subsidies on consumer staples. Ahmadinejad has served the regime's purposes; his usefulness now appears at an end. As parliamentary elections approach next year, followed by a new presidential vote, Iran's conservative establishment appears intent on preventing Ahmadinejad from designating a successor and planning a possible Putin-esque comeback in 2017. The best way to block that is to weaken him now.

"You know how this works," said Mehdi Khalaji, an Iran expert at the Washington Institute for Near East Policy. "This is what happened to Khatami and to [Khatami's predecessor Ali Akbar Hashemi] Rafsanjani and to Khamenei when he was president. Khamenei has no problem with any president as long as he is weak."

However, the swiftness of Ahmadinejad's fall and the degree of invective -- charges against his entourage have ranged from sorcery to treason -- are shocking even to those inured to Iran's brutally personal politics. This may reflect in part the pressure the regime is facing in areas ranging from foreign policy -- where ally Syria is struggling to contain mass protests -- to the anemic, sanctions-plagued economy. Growth this year will be flat, according to Djavad Salehi-Isfahani, a specialist on the Iranian economy at Virginia Tech.

Farideh Farhi, an Iran expert at the University of Hawaii, thinks that Ahmadinejad has basically been given a choice: submit or be removed. Given the president's history, she said, "I can only assume that if he is to go down, he will make sure that it is as painful as possible for everyone concerned.
----------------------------------

Barbara Slavin is a nonresident senior fellow at the Atlantic Council and author of Bitter Friends, Bosom Enemies: Iran, the U.S., and the Twisted Path to Confrontation. She has interviewed Iran's current president and his two predecessors and visited Iran seven times.

حمايت عبدالناصر المهداوي استاندار استان ديالي عراق از طرح اروپا براي اشرف با تاكيد حقوق و كرامت انساني ساكنان اشرف،

عبدالناصر المَهْداوي استاندار ديالي عراق از طرح پارلمان اروپا براي ساكنان اشرف حمايت كرد وي در يك اظهارنظر مطبوعاتي گفت: من از طرح پارلمان اروپا و مذاكره و گفتگو براي حل مسئله اشرف حمايت كرده و آن را تأييد مي كنم.
استاندار استان ديالي عراق همچنين مخالفت خود را با جابجايي ساكنان اشرف به نقطه ديگري در داخل عراق اعلام نمود و تأكيد كرد بايد خواست آنها در رابطه با محلي كه خودشان مشخص ميكنند، در نظر گرفته شود و نه اينكه مجبورشان نمايند.

فراخوان اروپايي آمريكايي براي حفاظت از اشرف ، ريس جمهور منتخب شوراي ملي مقاومت مريم رجوي

قسمتهايي ازسخنراني خانم رجوي :
ما از طرح ارائه شده از سوي هيأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا استقبال مي كنيم.
ابتكار پارلمان اروپا همچنين بر امنيت فوري ساكنان كه يك راه حل پايدار و صلح آميز مي باشد، تأكيد دارد. به منظور جلوگيري از يك تراژدي ديگر اتحاديه اروپا بايد در همكاري با آمريكا و سازمان ملل اقدامات فوري براي حفاظت از ساكنان اشرف را به عمل بياورد.
در چنين شرايطي من هشدار ميدهم هر گونه جابجايي اجباري مقدمه كشتار ساكنان اشرف است. و پيشاپيش اعلام ميكنم جامعه بين المللي و به ويژه آمريكا در قبال چنين مسأله يي مسئول خواهد بود.
با توجه به تصميم شوراي وزيران اتحاديه اروپا در روز دوشنبه، من از بارونس اشتون ميخواهم كه اقدامات لازم را براي به اجرا در آوردن طرح ارائه شده توسط پارلمان اروپا انجام دهند.
من همچنين از خانم اشتون ميخواهم از سازمان ملل متحد بخواهد كه با استقرار يك تيم نظارت و فراهم آوردن الزامات آن از تكرار يك كشتار ديگر در اشرف ممانعت نمايند.
اتحاديه اروپا و خانم اشتون قدرت و الزامات حل اين مسأله را دارند.
به خصوص بر اساس اصل مسئوليت حفاظت بين المللي (آرتوپي) كه در حال حاضر در ليبي و ساحل عاج براي حفاظت از غيرنظاميان به كار ميرود.
من از آمريكا كه با يكايك ساكنان اشرف براي حفاظت از آنها توافقنامه امضا كرده است، ميخواهم كه پاسخگوي تعهدات خود باشد و اقدامات ضروري را براي تضمين حفاظت ساكنان اشرف، به عمل بياورد.
من براي موفقيت طرح اعلام شده پارلمان اروپا، آمريكا، خانم اشتون، اتحاديه اروپا و سازمان ملل متحد را به اقدامات عاجل زير فرا ميخوانم:
1. تضمين حفاظت ساكنان اشرف تا رسيدن به يك راه حل نهايي
2. اتخاذ اقدامات لازم براي خاتمه دادن به سركوب ساكنان اشرف از جمله خروج نيروهاي نظامي از اشرف، برچيدن بلندگوها و قطع تهديد به مرگ
3. تضمين پرهيز از هرگونه جابجا يي اجباري ساكنان اشرف
4. به رسميت شناختن استاتوي قانوني ساكنان اشرف منطبق با قانون انساندوستانه بين المللي، قوانين حقوق بشر و به خصوص كنوانسيون چهارم ژنو

فراخوان اروپايي آمريكايي در حمايت از راه حل اروپا براي اشرف استرون استيونسون

استرون استيونسون، رئيس هيات رابطه با عراق در پارلمان اروپا

من فکر می کنم ما باید به آغاز برگردیم و اين كه ببينيم چرا دراين جا گرد آمده ايم. چون ما رژیم ایران را به عنوان مستبدترین، خطرناکترین رژیم در جهان امروز تشخیص دادیم. و این 3400 تن در اشرف پیشتاز مخالفت با این رژیم بوده اند. كساني كه در داخل ایران از مجاهدین حمایت می کنند ـ طبق قانون اساسی رژيم ايران حمایت از مجاهدین مستوجب مجازات مرگ است، حتی والدین ساكنان اشرف به خاطر دیدار با فرزندانشان اعدام شده اند ـ اینها زندگی خود را به خطر می اندازند تا در باره برنامه هستهيي، درباره آماده سازیها برای ایجاد سیستم پرتاب کلاهکهای هسته يي گزارش بدهند كه چه اتفاقي دارد مي افتد.
و با این وجود ما با این افراد چطور برخورد میکنیم؟ ما با مجاهدین و با افراد اشرف چطور برخورد میکنیم؟ خوب ما با گذاشتن مجاهدین در لیست با آنها برخورد میکنیم. این ابتکار بیل کلینتون بود و دلیلش این بود که آنها سعی می کردند از ملاهای ایران استمالت کنند. این کاملاً روشن شد.

ما آشکارا در سالهاي اخير شواهد آن را یافتیم. و وقتی شواهدی را که ظاهرا طبقه بندی شده بود در دادگاههای انگلستان به چالش کشیدیم و اجباراً این شواهد به صحنه علنی کشیده شد، ما دریافتیم که اکثر آنها، حجم زیادی از آنها در واقع بر اساس تبلیغات ارائه شده توسط رژيم تهران بوده است. یعنی اینکه مطلقاً بی ارزش بود. من از یک لغت قویتر اسکاتلندی استفاده می کردم ولی فکر می کنم در جمع حاضر، بی ارزش بود، بی ارزش، بی پایه، و قضات شجاع آنها را به دور انداختند. و البته این منجر به از خروج از ليست انگلستان و بعد از لیست خروج از ليست اروپا شد و همین به اصطلاح شواهد طبقه بندی شده است که برای نگهداشتن مجاهدین و شورای ملی مقاومت در لیست واشنگتن مورد استفاده قرار گرفته است. و خدا به خير كند كه روزگار استمالت از این رژیم وحشتناک در تهران مدتهاست سپری شده است! بار خدایا! عنايت فرما كه وزارت خارجه بیدار شود! و به دادگاههای خودشان گوش کند! و مجاهدین و شورا را از لیست آمريكا حذف کند! دراين صورت وضع خيلي فرق مي كند و اين ما را قادر خواهد کرد بعضی از پیشنهاداتی را که امروز مورد بحث قرار داده ایم، پیش ببریم.

شما میدانید آمريكاييها همان طور که شنیدیم از اشرف خارج شدند، بعد سازمان ملل خارج شد و اینها بعد از آن بود که کشتار ژوئیه 2009 صورت گرفت كه ما پيشاپيش درموردش هشدار داده بودیم. ولي هشدار ما را نادیده گرفتند. 11نفر کشته و دهها تن مجروح شدند. ما بارها و بارها هشدار دادیم که این پیش در آمد یک کشتار بزرگتر است. ما با قاطعیت وقتی جابجایی نیروها را دیدیم، وقتی كه در آوریل شروع به جمع شدن دور اشرف كردند، هشدار دادیم. من شخصاً ایمیلهایی به کاخ سفید، به کاترین اشتون به وزرای خارجه در سراسر اروپا فرستادم. ما باید به این افراد به عنوان انسانهایی که نیاز به حفاظت فوری دارند نگاه کنیم.
من سه هفته پیش در عراق بودم درست کمی بعد از کشتار، ما تقریباً با تمامی افراد ارشد در دولت به جز نوری مالکی که به کره جنوبی رفته بود، ملاقات کردیم، با رئيس جمهور طالبانی، با وزیر خارجه زیباری، با نجیفی رئیس مجلس، با مسعود بارزانی در کردستان و اعضای ارشد دولت خودمختار کردستان، ما عصبانیت و سرخوردگی و نگرانیمان در مورد اشرف را بارها و بارها مطرح کردیم. ما گفتیم این یک آزمایش مطلق از دولت به اصطلاح وحدت ملی شماست و شما در این آزمایش مردود شدید. شما چطور میتوانید عقب بنشینید و اجازه دهید کشتاری شبیه به این علیه شهروندان غیرمسلح صورت گیرد؟ و ما هیچ شکی برایمان باقی نماند که نخست وزیر قدرت وزراتخانه های دفاع، امنیت، و کشور را در دفتر خود جمع کرده است. این وزارتخانه ها پر نشدند و هیچ وزیری منصوب نشده است.
آنها جنبش مقاومت در برابر استبداد حاكم بر تهران را در تمام اروپا و غرب گسترش می دهند. منتظر چه هستیم؟

فراخوان اروپايي آمريكايي در حمايت از راه حل اروپا براي اشرف سفيردل ديلي

سفيردل ديلي، مسئول بخش ضدتروريسم در وزارت خارجه آمريكا2007-2009

آمريكا و وزیر کلینتون در سیاست خارجی نسبت به ایران با دوسر طیف مواجهند. در یک طرف پذیرش کامل شرایط موجود است. در آن سوی طیف ما اقدام نظامی قوی را برای مجبور کردن رژيم ایران به پیروی داریم. با تأسف زیاد پذیرش شرایط موجود تحمیل ضعیف و ناکارآمد سه قطعنامه شورای امنیت ملل متحد است. از طرف دیگر سیاست خارجی برای وادار کردن ایران به پیروی حالا قابل دسترسی نیست. آمريكا و متحدینش بسیار درگیر عراق، افغانستان، بودجه و فشارهای اقتصادی هستند که بخواهند یک تلاش دیگر نظامی را شروع کنند. این اقدامات را به لیبی، سوریه، بحرین، اضافه کنید و می بینید که جهان مشغول است. و در حالی که همه اینها دارد اتفاق می افتد، به رژيم ایران اجازه می دهد هدفش را که برتری منطقه يي و ادامه تولید سلاحهای مرگبار هسته يي است، دنبال کند.
ولی لطفاً گوش کنید. یک آلترناتیوی وجود دارد، یک راه حل میانه که به طور زیادی روی ایران تأثیر می گذارد. آنها را از حادثه جوییهای غیر قابل قبول منحرف می کند و بالقوه یک تغییر رژیم را می آورد، تغییر دموکراتیک رژیم. این راه حل میانه تنها حمایت از اپوزیسیون ایران، حمایت از مقاومت ایران، حمایت از مجاهدین است. ما می توانیم و باید این کار را بکنیم. آنها هیچ چیزی نمی خواهند. آنها پول، سلاح، نفر، لجستیک یا سایر امکانات نمی خواهند. خواسته آنها فقط اين است كه بتوانند وطنشان را به وسيله خودشان بر اساس اصول اعلام شده خانم رجوی در سال 2004 بسازند.

ما نباید وسط راه آنها بایستیم
برداشتن مجاهدین از لیست تروریستی چیزی است که باید صورت گیرد. دومی حفاظت از ساکنان کمپ اشرف بر اساس کنوانسیون ژنو است و در آن ساکنان، افراد حفاظت شده معرفی شده اند. این حفاظت باید به رهبری سازمان ملل متحد، یونامی باشد و امنیت توسط نیروهای آمريكايي که به کمپ اشرف می روند تأمین شود.

فراخوان اروپايي آمريكايي در حمايت از راه حل اروپا براي اشرف، اندرو كارد

اندرو كارد، رئيس دفتر رئيس جمهور آمريكا 2001 ـ 2006

صحنه ها و شواهدي كه در حمله هشتم آوريل ديديم، باور نكردني است. مدارك رد كردني نيست و بسيار شرم آور است، نشستن در اينجا و تكرار اينكه اين حوادث بعد از همه تعهدات داده شده، رخ داده است. من بسيار شرمنده ام. زيرا اين انسانهاي خوب و افراد قوي هرگز در خواست كمكي جز محافظت نكرده اند.... و در زماني كه بيش از هر وقت ديگر احتياج به اين محافظت داشتند هرگز آن را دريافت نكردند.

مجاهدين مردم خارقالعادهيي هستند، آنها نه يك كمپ پناهندگي بلكه شهر آرزوها را بنا
كردند. اين واقع قابل تحسين است. وقتي ميگويند كمپ اشرف بيشتر مردم، چادر و فقر و
دست و پنجه نرم كردن با مشكلات، را در ذهن مجسم مي كنند، اما كمپ اشرف يك شهر است
با مدارس و بيمارستان و مردم تحصيل كرده، 3400 تن سازنده و ياري رسان، كمك به مردم
داخل اشرف و ياري به مردم بيرون اشرف.آنها در شرايطي كه نگاه داشته شده اند كه
نميتوانند قسمتي از جهان باشند.

ما يك مسئوليت عمده داريم، من معتقدم هر فردي مسئول است كه به هتك حرمتي كه در هشتم آوريل اتفاق افتاده توجه كند، من معتقدم ايالات متحده آمريكا مسئول است كه احساس گناه كند چون قول و قرارهايش در مورد محافظت مجاهدين حتي وقتي كه اين مسئوليت قانوناً به دولت عراق واگذار شد، نيز نقض گرديد، اما دولت عراق هيچيك از قولهايش را محترم نشمارد. بنابراين ما درخواست توجه به اين قانون شكني را داريم.
ما به عنوان انسان يك تعهد اخلاقي داريم. من فكر مي كنم به عنوان يك آمريكايي يك تعهد اخلاقي دارم كه براي توجه به اين مسأله و كمك به درك بهتر راه حل، فراخوان داده و مجددًا بگويم كه راه حل ساده نيست و من راه حل پيشنهادي آقاي استيونسون، كه توجه پارلمان اروپا را بر انگيخت. تحسين مي كنم = راه حل مهمي است كه بهتر است مورد توجه قرار بگيرد.
لذا من از اينكه در اينجا هستم مفتخرم. اين گردهمآيي بسيار جالبي است: انسانهايي با مشاغل مهم، ما پرزيدنت و لرد و ژنرالهاي ارتش و نمايندگان، دولتمردان و سفرا و استاداني را در كنار خود داريم. اما حقيقت اين است كه 3400 نفر انسان والا كه بخشي از اين راه حل هستند، از امتياز بودن بخشي بزرگتر از راه حلي كه جهان محتاج آن است محروم شده اند، لذا من خواهان توجه به اين مشكل هستم. راديو، تلويزيون، روزنامه ها كجاييد؟؟ قانونگذاران كجاييد؟ سازمان مجاهدين يك سازمان تروريستي نيست و هرگز هم نبوده.

فراخوان اروپايي آمريكايي در حمايت از راه حل اروپا براي اشرف، ژنرال ولزلي كلارك

ژنرال وسلي كلارك: فرمانده ناتو در اروپا 1997– 2000

من 38 سال در یونیفورم بوده ام. درمذاکرات منتهی به موافقتنامه صلح بوسنی درکنار هال هولبروک شرکت داشته و فرمانده ناتو بوده ام و لذا فکر می کنم وقتی یک جنایت جنگی می بینم میتوانم آن را تشخیص دهم. به نظر من دادگاه كيفري بین المللي باید به فوریت برای تحقیق درباره آن چه در اشرف روی داده اقدام کند. بالاتر و فراتر از هرچیز دیگر، این رويدادها ظاهر و مشخصات یک جنایت جنگی را دارد و باید با آن به نحو درست و قانونی برخورد شود. همان طورکه هر دولت دیگری مسئولیتهايی دارد، دولت عراق هم باید پاسخگو باشد. اینها سربازان عراقی بودند. لذا هربار که این نوار را می بینم احساس سنگینی در این باره به من دست میدهد. آقای ویدال-کوادراس گفت که این یک مسابقه با زمان است، اما به نظر من، در ضمن نبردی علیه استبداد جبار هم هست و فکر میکنم هرچند که ملاحظات بشردوستانه مسأله غالب این مرحله است، نمیتوانیم الزامات استراتژیک موجود پیرامون این مسأله را کنار بگذاریم.
ماجرا را همه می دانند. درسال 2003 هنگامی که نیروهای ایالات متحده وارد [عراق] شدند، ما میدانستیم سازمان مجاهدین خلق چیست. با آنها ارتباط برقرارکردیم. به آنها در ازای تحويل دادن سلاح قول محافظت دادیم. آنها هم سلاحهایشان را تحویل دادند و در موقعیت افراد حفاظت شده زیر نظر ایالات متحده و تحت اوتوریته سازمان ملل متحد قرارگرفتند. ما مدارک و شواهدی ندیده ایم دال براینکه این یک سازمان تروریستی است. من درخواست دیدن چنین مدارکی را کرده ام، اما چیزی ارائه نشده است. من دلیلی نمی بینم که آنها در لیست نگاه داشته شوند، هیچ دلیلی نمی بینم.
پس از وقایع 8 آوریل، کسانی در درون دولت آمریکا شروع به صحبت پیرامون جا به جايی در داخل عراق به عنوان یک راه حل موقت کردند تا یک راه حل برای انتقال به خارج از عراق پیدا شود. خوب، آن راه حل پیدا شده که همین طرح اروپاست که به نظر من باید مورد

حمایت قرارگیرد، نه تنها از سوی دولتهای اروپايی، بلکه همچنین ازسوی ایالات متحده. من از تلاش پارلمان اروپا و هیأت نمایندگی آن و استرون استیونسون برای هدايت این تلاشها و از پدی اشدون هم برای کمک به عملی شدن آن تقدیر می کنم.
من همچنین ایده اعزام یک تیم سازمان ملل متحد را تأیید میکنم و مایلم بگویم که این یک فرصت ایده آل برای اتحادیه اروپا خواهد بود تا رهبری اقدام برای تأمین امکانات و منابع برای این تیم را به دست گیرد.
همچنین میخواهم دوباره بر ضرورت تحقیق نه تنها توسط ایالات متحده و مقامات بین المللی بلکه توسط دادگاه كيفري بین المللي جهت بررسی آنچه در کمپ اشرف روی داده، تأکید کنم.

من سه هفته پیش در کنفرانسی در لس آنجلس شرکت داشتم. درآنجا یک نماینده غیر رسمی
رژيم ایران، یا دستکم این طورکه خودش را به من معرفی کرد، نزد من آمد و به من علیه
این گروه هشدارداد. یک کارزار جهانی علیه این گروه درجریان است. حال به عنوان یک
استراتژیست باید از خود بپرسید دلیل این امر چیست؟ چه طوراین گروه میتواند آن قدر
نیرومند باشد، اگر کسی در ايران اعتقادی به آنان ندارد و کسی از آنها حمایتی نمی
کند؟ پس چرا دولت ایران خیلی ساده به آنها بی اعتنائی نمیکند؟ این همه تقلا برای
چیست؟ پس این حرفها صحت ندارد

.
این گروه میتواند کلید گشودن راه حل سوم در برخورد با بحران ایران باشد که بی تردید در راه است

Iranian opposition calls on EU to act on Camp Ashraf .

EFE (Spain News Agency) - May 25, 2011
Iranian opposition today demanded the EU to act to resolve the situation in the refugee camp of Ashraf (Iraq), where several thousand Iranians live and where there have been several clashes between the refugees and Iraqi armed forces.

On 8 April, 2011 thirty five people were killed and 300 wounded when the Iraqi army tried to dismantle the camp.



The operation became a pitched battle for the Iranian resistance, which the regime in Tehran considers as terrorists.

The President-elect of the Iranian Resistance, Maryam Rajavi, in a conference at the European Parliament called on the European institutions to take decisive action along with the United States and United Nations to resolve the situation at Camp Ashraf.

The Iranian regime accuses the camp residents of harboring members of terrorist organizations like Al Qaeda.

Rajavi also called on the European high diplomat, Catherine Ashton, to follow the Parliament, which was favorable for the EU to find a solution to the situation of refugees in Ashraf.

The Iranian opposition leader has suggested that the EU has the means to act under the principle of "responsibility to protect" with which, she said, "European countries have justified their intervention in Libya and Ivory Coast."

For his part, a vice president of the European Parliament, Alejo Vidal-Quadras, has described as "unacceptable" plans by the Iraqi government, to move the 3,500 residents of the camp to former U.S. military bases inside the country.

"This would leave the refugees at the mercy of the Iraqi army, which, under pressure from Iran, has demonstrated a willingness to commit the worst atrocities on unarmed civilians," said Vidal-Quadras.

Former U.S. general Wesley Clark, who headed NATO forces in Europe and was a Democratic U.S. presidency candidate in 2004, asked the Iraqi government to be investigated for the slaughter of Ashraf, as it is clear from the images of the clashes on April that there were Iraqi soldiers involved.

"I think I know a war crime when I see one, and I think that there should be immediate action by the International Criminal Court to investigate what happened in Ashraf," added Clark.
..

كنفرانس در پارلمان اروپا; فراخوان اروپايي آمريكايي براي حفاظت از اشرف: جيم هيگينز

جيم هیگینز، نماينده پارلمان اروپا از انگلستان

مایلم با تمام وجود پشتیبانی خود را از پیشنهاد پارلمان اروپا برای حل و فصل این بحران یک بار برای همیشه، که «طرح استیونسون» نام گرفته، ابراز دارم: استیونسون پس از دیدار از عراق و گفتگو راجع به حمله با مقامات عراقی و پس از آنکه از حق دیدار با ساکنان و مشاهده از نزدیک آنچه واقعاً روی داده، محروم شد، یک پیشنهاد بسیار معقول تدوین کرده که از سوی هیأت ما برای عراق تصویب شده و اکنون میتواند و باید راه حل بحران تلقی شده و تمام دولتها از جمله ایالات متحده تمام وزن خود را پشت این طرح متمرکز کنند.
قبل از هر چیز و مهم تر از همه آنکه واضح است مذاکره درباره انتقال نهايی و قطعی کمپ اشرف به کشورهای دموکراتیک در غرب تا زمانی که نیروهای عراقی از کمپ عقب ننشسته و به ساکنان آن اجازه دسترسی به درمان پزشکی ضروری یعنی یک حق پایه يي انسانی که در این مقطع از آن محروم شده اند، را نداده اند، نمی تواند آغاز شود. به دنبال این [عقب نشینی و دسترسی به درمان] باید یک تحقیق کامل و مستقل راجع به این حمله که تصاویر آن را لحظاتی پیش در فیلم ویدیوئی دیدیم به عمل آید و تمام دارايی و اموال شخصی گرفته شده به زور در جریان حمله اعاده گردد.
اما همزمان، حفاظت از ساکنان باید توسط یک نیروی تحت هدایت سازمان ملل متحد انجام گیرد، زیرا تا زمانی که نیروهای عراقی درون محدوده کمپ باقی مانده و توپ و تفنگهایشان را به سوی ساکنان نشانه گرفته اند، هیچ مذاکره يي به معنی واقعی امکانپذیر نخواهد بود.
حال جامعه بین الملل به رهبری اتحادیه اروپا باید درخواست کند که یک تیم سازمان ملل متحد همان طورکه خانم رئيس جمهور گفت، کنترل و حفاظت کمپ را برعهده گیرد و در برابر هر گونه تلاش برای کشاندن بحث به جابجايی در داخل عراق باید مقاومت کرد و آن را بلا اثر گذارد.

ما به دلیل تجربه خودمان در این پارلمان میدانیم که رژیم ایران از هیچکس
بیش از آنان نمیترسد و همین باید برای هرکس که بخواهد درباره آنها عادلانه قضاوت
کند، کافی باشد. سازمان مجاهدين خلق ايران به عنوان یک جنبش دموکراتیک که از یک
اسلام بردبار و مترقی حمایت می کند، تنها آلترناتیو این دیکتاتوری مذهبی فاشیستی
است.

فراخوان اروپايي آمريكايي در حمايت از راه حل اروپا براي اشرف،حفاظت فوري و ممنوعيت جابجايي در داخل عراق

سياستمداران اروپايي و آمريكايي در يك كنفرانس در پارلمان اروپا در بروكسل، سازمان ملل متحد ، اتحاديه اروپا و آمريکا را به اقدام فوري براي دستيابي به يك راه حل دراز مدت و مسالمت آميز براي حل مساله فراخواندند.

شركت كنندگان آمريكايي و اروپايي در حمايت از راه حل پارلمان اروپا براي اشرف اتفاق نظر داشتند و بر ضرورت خاتمه دادن به سركوب ساكنان اشرف از جمله خروج نيروهاي عراقي از اشرف، لغو محاصره و شروع تحقيقات بين المللي در مورد كشتار 8 ّآوريل تاكيد كردند. آنها افزودند: انتقال ساكنان اشرف به نقطه ديگري در عراق نه عملي و نه منطقي و نه قانوني است و تنها زمينه ساز جنايتي بزرگتر عليه اشرف است. شركت كنندگان دولت آمريكا، اتحاديه اروپا و كشورهاي عضو سازمان ملل را به اقدامات ضروري براي تضمين حفاظت اشرف و ساكنان آن از جمله استقرار يك گروه ناظر دائمي سازمان ملل دراشرف و جلوگيري از انتقال اجباري آنها فراخوندند.

آلخو ويدال كوآدراس، نايب رئيس پارلمان اروپا
این افتخار بزرگی است برای ما در پارلمان اروپا که میهمانان بسیار متشخص آمریکايی را در میانمان داشته باشیم. منظورم آقایان ژنرال وسلی کلارک، فرمانده پيشين ناتو و كانديداي ریاست جمهوری، آقای اندرو کارد، رئیس ستاد کابینه رئيس جمهور بوش، و دوست بسیار خوب ما آقای بیل ریچاردسون، فرماندار نیومکزیکو و وزیر پيشين انرژی و سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، سفیر دل دیلی هماهنگ کننده قبلي وزارت امور خارجه برای مقابله با تروریسم، و آقای فیلیپ زلیکلو، مشاور پيشين وزارت امور خارجه است.
همچنین افتخار بزرگی است که لرد پدي اشدون نماینده عالی قبلي اتحادیه اروپا در بوسنی هم در میان ماست و در واقع، خانم رئیس جمهور، ما از حضور شما بسیار خوشحالیم که یک بار دیگر در این پارلمان در بالاترين سطح شورای ملی مقاومت ایران حضور پیدا میکنید. همان طور که همة شما میدانید، پس از حمله اول در ژوئیه 2009 ما توجه زیادی به حفاظت از ساکنان اشرف كرده ايم. در واقع، ما این موضوع را وظیفه محوري خود تلقی كرده ايم و دراين رابطه در چند سال گذشته چندين ابتكار را به پيش برديم.
من میخواهم به راه حلمان در سال 2009 و همچنین به قطعنامه[25نوامبر2010]و نیز چند بند خاص از جمله در قطعنامه راجع به ایران اشاره کنم. مبالغه نیست اگر بگويم ما تلاش زیادی کردیم که مسأله اشرف را در اولویت سیاست خارجی و حقوق بشر اتحادیه اروپا قرار دهيم. این مبارزه يي سخت و طولانی بوده است اما این را میتوانم بگویم که در این مرحله ما شروع به دیدن نتایج اولیه آن كرده ايم. دیر رسیدن از نرسیدن بهتر است. در آخرین جلسه افتتاحیه در استراسبورگ، بارونس اشتون به طور مبسوط در سخنرانی افتتاحیه خود راجع به اشرف صحبت کرد كه این یکی از نکات مورد بحث اجلاس دو روز پيش شورای وزیران هم بود. اما ما با زمان می جنگیم.
در رابطه با مقاصد نخست وزیر عراق مالکی اجازه بدهید من فقط یاد آوری کنم هیأتی كه از پارلمان به ریاست استرون استیونسون در پایان آوریل براي بازدید به عراق رفته بود. به رغم اصرار مکرر، اجازه بازدید از كمپ اشرف دريافت نكرد. اجازه بازدید از كمپ از طرف دولت عراق به ما داده نشد. در حال حاضر رویداد بسیار مهمی به وجود آمده که ما باید بر روی آن متمر كز شويم. من راجع به پیشنهاد رسمی و علنی که توسط هیأت رابطه با عراق ارائه شده و پشتیبانی گسترده يي كه در این پارلمان و در بسیاری از پارلمانهای كشوري در اروپا به دست آورده است، صحبت میکنم و پشتیبانی کنگره آمریکا نیز اهمیت تعیین کننده ای نیز خواهد داشت. اما رژیم ایران و متحدان عراقی آنها که با راه حل اروپا مخالف هستند در تلاش برای جابجايی اجباری ساکنان اشرف در داخل عراق هستند.
رژیم ایران و نخست وزیرعراق مالکی نه میخواهند که پناهندگان به کشور ثالث بروند و نه در اشرف بمانند. آنها به دنبال یک هدف مشخص هستند و آن هدف روشن است، حذف مطلق اشرف. این هدف به مراتب مشکل تر است وقتی که این افراد در اشرف باشند. رژیم ایران و همکارانش در عراق بهای بیشتری به لحاظ منطقه يي و بین المللی باید بپردازند. به همین دلیل آنها میخواهند که اشرف را ببندند و آنها را به جايی بفرستند که حداقل توجه بین المللی روی آن باشد. بهانه نزدیکی آن به مرز ایران و خطر موشکهای ایرانی دروغی است که رژیم ايران آن را درست کرده است. این داستانی است که مالکی از طرف رژیم ایران به آمریکايیها در عراق گفته است.

Letter of the Bishop of Oslo to Norwegian Foreign Affairs Minister for Camp Ashraf resident

Letter of the Bishop of Oslo to Norwegian Foreign Affairs Minister
For provision of medical treatment and protection for Camp Ashraf residents
Norwegian Minister of Foreign Affairs Jonas Gahr StøreMinistry of Foreign AffairsOsloCamp Ashraf Situation
In previous reference to Norway’s Ministry of Foreign Affairs, we raised the issue of hard conditions, harassment, and hostile situation against Ashraf residents.

On April 8, Iraqi security forces attacked defenseless Ashraf residents.
In recent years, the situation at Ashraf has been critical and has eventually led to killing of 35 people including 8 women.
Their relatives had expressed their concerns about another attack, beforehand. It is with great regret and sorrow that we, once again, witness these humans being subjected to violence and harassment.
As a religious obligation and specifically as a bishop, it is my duty to be the voice of those who are mistreated, harassed, suppressed, and denied of their rights. In this regard, we ask the Minister of Foreign Affairs Jonas Gahr Støre to follow up with the Iraqi government on the issue of brutal attack against Ashraf and the necessary medical assistance for those wounded during that attack.
Respectfully,
Ole Chr. Kvarme
Bishop of Oslo

EU calls on Iraq to respect rights at Ashraf camp .

BRUSSELS, May 23, 2011 (AFP) - European Union foreign ministers Monday stressed the need for Iraq to respect human rights following a raid by Iraqi army forces last month on the Ashraf camp housing thousands of exiled Iranians.

EU foreign policy chief Catherine Ashton said the raid, in which at least 35 Iranian opponents died, was discussed for the first time by ministers from the 27-nation bloc.



"Without questiong Iraq's sovereignty we've emphasized the importance of respecting human rights," she said at a news conference closing the ministers' talks.

Europe would work with the United Nations and United States to try to find a lasting resolution to the issue, she added.

European parliamentarians have said urgent international action is needed to avert "a Srbrenica-style massacre" at the camp.

Scottish conservative MEP Struan Stevenson, who headed a parliamentary delegation in Iraq from April 25 to 29, said earlier this month that "We've had so many threats from the Iraqi government... of what could happen if Ashraf is not cleared by the end of this year."

The visit took place two weeks after an Iraqi army raid in the camp housing 3,500 people.

"Having seen the massacre that took place on April 8th, I can only anticipate that if we do not resolve the situation... there will be a Srebrenica style massacre," he added.

The People's Mujahedeen of Iran (PMOI) who have lived there for some 30 years, "are deeply reluctant to abandon Ashraf, which they regard as their home," he added.

"However they recognise the seriousness of this problem and the potential threat of a Srebrenica-style bloodbath if nothing is done."

Iraqi security forces raided the camp as tensions between the opponents of Iran's clerical regime and the Iraqi authorities reached new heights.

Iraq, which denied the military carried out the killings, said after the raid that the PMOI must leave the country by the end of the year.

The Euro-MPs, who were not able to visit the camp, want the refugees to be resettled in Europe, Austalia, Canada and the United States.
..

Khamnei vs AN: Report says Khamenei has given permission to verbally attack Ahmadinejad to soften shock of his removal should crisis intensifies .

NCRI - According to reliable reports received from sources inside the regime, after Ahmadinejad prevented mullah Moslehi from participating in the cabinet meeting for a second time, a session of regime’s Supreme Security Council was held at Khamenei’s order and it was decided that should Ahmadinejad insists on rejecting Moslehi, he would be ousted. A number of IRGC commanders, including Jafari, and a few members of regime’s parliament participated in this meeting and a number of decisions were made.



Subsequent to this meeting, Ahmadinejad, who contrary to regime’s traditions had not participated in the first 3 nights of annual ceremonies, showed up in the fourth and last night at Khamenei’s residence and invited Moslehi to the next cabinet meeting.

According to this report, Ahmadinejad has terminated the three ministers of Oil, Industry, and Welfare for their differences with Mashaei, and merging the ministries were only an excuse for him to remove them from their posts.

It is reported that Khamenei has now given his people permission to use verbal attacks against Ahmadinejad and criticize him at will, in order to reduce the shock and disorientation of regime’s forces, should the crisis intensifies and the decision for removal of Ahmadinejad is made.

This report indicates that Khamenei is trying to separate Ahmadinejad from Mashaei and the arrests of Ahmadinejad’s associates in recent weeks were aimed at this goal.

On the other hand, Ahmadinejad-Mashaei band believe that Khamenei does not have the power to remove Ahmadinejad, since such an action would be a serious blow to the regime, therefore, Khamenei will have to agree to Ahmandinejad’s actions, and such acquiescence will pave the way for Ahmadinejad’s future steps

Massoud hajilou killed by Maliki forces: Parents struck beaten by Iranian Inteligence!

Father of Ashrafi martyr Massoud Hajilouee and political prisoner Maryam Hajilouee struck by MOI interrogators .

Iranian regime’s Ministry of Intelligence (MOI) summoned Mr. Hajilouee -- the father of Massoud Hajilouee one of the Mojahedin members who was killed in the April 8 attack by Iraqi forces in Camp Ashraf, and Maryam Hajilouee a political prisoner -- and in an inhumane act, severely struck him, Iran-Khabar reported.

Following Mr. Hajilouee’s interview regarding the horrible conditions of Varamin’s Qarchack Prison close to Tehran, where his daughter is detained, regime’s henchmen summoned him and during his interrogation beat and struck him, Iran-Khabar reported on May 19.

MOI had warned Mr. Hajilouee against holding the 40th-day traditional memorial ceremonies for his son, Massoud Hajilouee who was killed at Camp Ashraf by Iraqi forces, and had threatened him that should he hold the memorial ceremonies, he would be summoned again.
..